ترم جدید مبارک
سلام به همه برو بچ با حال و با مرام کلاس. از این جهت میگم با مرام که این وبلاگ جایی واسه بی مراما نداره. پس اگه از لحاظ مرام و لوتی گری در سطح پایینی به سر میبری، همین الان صفحه رو ببند.
خب، باز یه سال تحصیلی جدید و یه ترم جدید دیگه، کم کم داره شروع میشه. پس آقایون محترم، الافی و بیکاری و رفیق رفقا و شب بیرون رفتنا و تا اخبار سراسری خوابیدن رو کم کم به فراموشی بسپارین و به فکر گرفتن خونه و از این بنگاه به اون بنگاه پیاده گز کردن و چونه زدن واسه پنجاه تومن بالا پایین و اسباب کشی و هزارتا کوفت و زهر مار دیگه باشین.
و ایضاً شما خانومای محترم دست از شغل شریف و سرگرمی همیشگی خودتون، یعنی خاله زنک بازی و غیبت کردن از این و اون همراه با پاک کردن سبزی خوردن و قرمه سبزی و... و همچنین خوردن و خوابیدن در خانه بابای محترم، بشویید و به فکر رزرو خوابگاه و دعوا سر اینکه کی تخت بالا بخوابه، کی پایین، کی طبقه اول باشه و کی طبقه دوم، کی شام درست کنه و کی ظرفاشو بشوره و از همه مهمتر دغدغه ی همیشگی خانوما، کجا درس بخونم، باشین.
بله عزیزان، کم کم داره بوی درس و دانشگاه میاد. همون بوی آشنای گرد و خاک غلیظ و باد های سرد و استخوان شکن ناشی از ارتفاع زیاد، بوی پشگل گوسفندان آبادی بالا، چه فرق دارد، آبادی پایین. بوی اشک و زاری واسه نیم نمره تو آخر ترم. بوی سوزش زیاد از این که میفهمین، فلانی که اصلا فکرشو نمیکردین این ترم بتونه دانشگاه بیاد همه درساشو پاس کرده و شما یه ترم درجا زدین. و در نهایت بوی زننده و تهوع آور مشروطی.
اما با این همه، ترم جدید یه خوبی هایی هم داره، مثلا گرون شدن غذا و به طبع اون، کم شدن کیفیتش، توزیع شدن غذا فقط تو سلف سرویس فوق العاده تمیز دانشگاه، این یعنی اینکه، حداقل روزی یه بار به مدت دو ساعت برای صرف ناهار باید تو دانشگاه الاف بشی، تازه اونم تو هوای سرد. پس پیشاپیش توصیه می کنم همه پولتون رو واسه خرید کتاب دفتر و لباس نو خرج نکنین و یه پولی واسه یه کاپشن گرم و نرم کنار بذارین. تازه امسال به خاطر کیفیت بالای آموزش و بالا رفتن راندمان، قرار شده کلاسا از بیست و ششم شروع بشه. حالا بگذریم از این که امسال قیمت اجاره خونه سر به فلک کشیده.
خب همکلاسیای محترم، یواش یواش برین رخت و لباس نو بخرین، دفتر و خودکار بخرین، که سه ماه دلتنگی تموم شد. وقت رسیدن عاشق به معشوقه. به همین زودی عشقتون یادتون رفت؟!! قند تو دلتون آب نشه، منظورم اون عشق دو سال پیشه. یادت نیست میگفتی اگه دانشگاه قبول شم دیگه هیچی نمیخوام؟! دانشگاه شده بود معشوق و تو شده بودی عاشقی که برای رسیدن بهش شب تا صبح درس می خوندی. نه خدا وکیلی، کی الان حاضره واسه عشقش سه چهار ماه یه بند درس بخونه؟!!
داشت یادم میرفت، آآآی کسی که تو این تعطیلیا ازدواج کردی! به هوش باش و به گوش باش که ما بیصبرانه منتظر ورود غرور آفرین شما به میادین کلاس هستیم و ایضاً شیرینی پر ملات و احیاناً تر جنابعالی. انکار نکن که همگان تو را شناخته و به شکم خویش صابون گلنار زده اند.
خب بروبکس بی معرفت، اگه یه زنگی، یه کامنتی، یه اس ام اسی، لااقل یه تک زنگی هم گاهی اوقات بزنین بد نیستا!!!